تانگ، کراس‌اوور هایبرید BYD در راه ایران

نمایشگاه گوانگژو امسال که در شهر شِنزِن (Shenzhen) چین برگزار شد، بسیار پر خبر بود. کمپانی BYD (مخفف شعار این خودروساز موسوم به Build Your Dreams) از خودروسازان باسابقه این کشور، غرفه وسیع و پرزرق‌وبرقی داشت و چندین دستگاه از محصولات مختلف خود را در نقاط مختلف آن به نمایش گذاشته بود (بعداً طی نوشتاری دیگر به بررسی اجمالی هرکدام خواهیم پرداخت). در آن اثنا اما شاسی‌بلندی بنام تانگ (Tang) شدیداً خودنمایی می‌کرد و توجه بسیاری از دست‌اندرکاران خودرو و نیز مردم بازدیدکننده را به خود جلب می‌نمود. با نگاهی حتی گذرا به ویژگی‌های آن درخواهیم یافت که حقیقتاً لایق عنوان “برگ برنده‌ای برای BYD” بوده و امیدهای زیادی را نسبت به آینده این خودروساز در اذهان اقشار مختلف بارور می‌کند. با ما همراه باشید.

BYD Tang

پیش از هر چیز نگاهی به بخش فنی می‌اندازیم. تانگ از یک پیشرانه بنزینی و دو موتور برقی سود می‌برد. بلوک مذکور با 2 لیتری حجم توانایی تولید 205 اسب بخار قدرت و 320 نیوتون‌متر گشتاور را دارد. هرکدام از موتورهای برقی نیز قدرت و گشتاور به ترتیب 150 اسب بخار و 250 نیوتون‌متر بدست می‌دهند. بازده نهایی این مجموعه توانِ 505 اسب بخار و گشتاور عظیم 820 نیوتون‌متر است که تماماً توسط جعبه‌دنده شش سرعته DCT ساخت خودِ BYD تحویل هر چهار چرخ خودرو می‌شود تا شتاب سکون تا یکصد کیلومتر بر ساعت تنها در 4.9 ثانیه ثبت گردد. پیشرانه درون‌سوز به همراه یکی از موتورهای برقی در محور جلو قرار داشته و موتورِ برقی دوم نیز روی محور عقب نصب شده است.

BYD Tang

BYD Tang

این کراس‌اوور جسور در بحث امنیت و امکانات هم در سطح متوسطی جای می‌گیرد. وجود شش عدد کیسه هوا، پنج دوربین مختلف اطراف خودرو، حسگر پارک جلو و عقب، کروز کنترل هوشمند، کنترل پایداری الکترونیکی، فرمان برقی، سامانه کمکی شروع به حرکت در شیب، ترمز اضطراری خودکار و سامانه کنترل میزان باد لاستیک‌ها به شرط عملکرد درخور انتظار می‌تواند موجب دلگرمی خریداران خودرو شود. از جانب دیگر BYD به فکر آسایش و لذت سرنشینان نیز بوده و مواردی همچون استارت دکمه‌ای، آینه حساس به تابش نور، سقف پانورامیک شیشه‌ای، حالت‌های مختلف رانندگی، صندلی‌های برقی جلو با حافظه مخصوص راننده، چراغ‌های زنون، حسگر نور، فرمان برقی، آینه‌های تاشوی برقی، تهویه دوگانه، صفحه‌نمایش داشبورد، قطب‌نما، ترمز پارک (ترمز دستی) برقی، شوینده چراغ‌های جلو، تودوزی تمام چرم اتاق، کامپیوتر سفر و… را در کالبد آن تعبیه کرده است.

معرفی ماتزانتی اِوانترا 771

از اواخر بهار امسال که نسخه قوی‌تری از اِوانترا با نام میل‌کاوالی (Millecavalli) معرفی شد، خبر تازه‌ای درباره ماتزانتی نشنیده‌ایم.
حالا پس از چند ماه باز هم نسخه دیگری از این ایتالیایی جویای نام با پسوند 771 متولد شده که قرار است در نمایشگاه بولونا پرده از چهره بردارد.

برخلاف اِوانترا میل‌کاوالی که روح وحشی داشته و بعضاً سریع‌ترین سوپراسپورت ایتالیایی دنیا (!) خوانده می‌شود، این‌یکی در عین بازدهی فنی چشمگیر، آرام‌تر به نظر می‌رسد.

عدد 771 پس از عبارت اِوانترا به افزایش قدرت 20 واحدی (نسبت به نمونه استاندارد) و رسیدن به بازدهی 771 اسب بخار اشاره دارد. اجزای هواسُری خارجی تازه شامل اسپلیتر جلو و باله متفاوت عقب، رنگ‌بندی آبی و طلایی بدنه و بهسازی‌های صورت گرفته داخل اتاق نیز دیگر نقاط تمایز این نسخه نسبت به اِوانترای استاندارد هستند.

آلبوم تصاویر و اطلاعات کامل مربوط به میزان گشتاور و شتاب صفر تا یکصد کیلومتر بر ساعت آن هنوز منتشر نشده و فعلاً نمی‌توان نگاه دقیق‌تری بدان انداخت.

اطلاعات و مشخصات کامل نسل جدید فورد فی‌یستا اعلام شد

فورد فی‌یستا به‌عنوان یک هاچ‌بک کوچک سوپرمینی یا ساب‌کامپکت در سال 1976 معرفی شد. البته فی‌یستا هیچ ارتباطی با فورد فستیوا که در اصل همان پراید است ندارد. هرچند فستیوا هم یک هاچ‌بک ساب‌کامپکت بود اما این خودرو در ابتدا توسط مزدا با نام 121 طراحی و در سال 1986 معرفی شد یعنی دقیقاً 10 سال پس از معرفی فی‌یستا. سپس فورد این خودرو را با برند خودش و با نام فستیوا در همان سال 1986 به بازار عرضه کرد و پس آن کیا هم آن‌را در کرهٔ جنوبی با نام پراید تولید نمود. نهایتاً کیا پراید توسط سایپا به ایران رسیده و درحالی‌که تولید آن سال‌ها پیش توسط فورد، مزدا و کیا متوقف شده است همچنان در ایران ادامه دارد؛ بنابراین فی‌یستا هیچ ارتباطی با فستیوا ندارد.

باز گردیم به موضوع اصلی این مطلب. چند روز پیش فورد نسل هفتم هاچ‌بک محبوب فی‌یستا را رونمایی کرد که خبر آن‌را در پدال خدمت شما ارائه کردیم؛ اما فورد در هنگام رونمایی هیچ‌گونه اطلاعاتی از فی‌یستای جدید منتشر نکرد ولی حالا جزئیات و مشخصات کامل این خودرو را اعلام کرده است. این هاچ‌بک کوچک مجهز به پکیج کاملی از تکنولوژی‌های پیشرو بوده و در چهار تیپ مختلف معمولی، ST-Line اسپرت، Vignale لوکس و اکتیو با ارتفاع بیشتر از سطح زمین عرضه خواهد شد.

معرفی نسل جدید اوپل/واکسهال اینسیگنیا

پس از انتشار تصاویر جاسوسی بدون پوشش نسل جدید اوپل/واکسهال اینسیگنیا، حالا جنرال موتورز رسماً نسل جدید این خودرو را معرفی کرده است. همان‌طور که قبلاً هم اشاره کردیم، اینسیگنیا در بریتانیا توسط برند واکسهال و در ایالات‌متحده تحت نام بیوک ریگال عرضه خواهد شد و همچنین در استرالیا هم به‌عنوان نسل جدید هولدن کومودور ارائه خواهد شد؛ بنابراین در مطلب مجزایی به هولدن کومودور جدید خواهیم پرداخت.

نسل جدید اوپل/واکسهال اینسیگنیا بر روی یک پلت‌فرم جدید ماجولار ساخته شده است که نه‌تنها اسپرت‌تر است بلکه کابین آن نیز جادارتر بوده و آئرودینامیک بهتری هم دارد به‌گونه‌ای که ضریب آئرودینامیک آن برابر با 0.26 اعلام شده است. این پلت‌فرم جدید همچنین موجب کاهش وزن قابل‌توجه اینسیگنیای جدید شده است تا جایی که وزن خودرو تا 175 کیلوگرم نسبت به قبل کاهش یافته است.

ارتفاع خط سقف خودرو 29 میلی‌متر کاهش یافته است درحالی‌که فاصلهٔ محوری آن نیز 92 میلی‌متر افزایش یافته و اوورهنگ‌ها هم تا حد قابل‌توجهی کوتاه‌تر شده‌اند که موجب افزایش فضای پای سرنشینان عقب شده است. این در حالی است که طول نسل جدید اوپل/واکسهال اینسیگنیا 5 سانتیمتر و فاصلهٔ عرضی محورهای آن 11 میلی‌متر نسبت به قبل افزایش پیدا کرده است.

همان‌طور که در طراحی بیرون این خودرو کاملاً آشکار است، اوپل قصد داشته تا از عناصر طراحی کانسپت مونزا در اینسیگنیای جدید استفاده کند. معاون ارشد طراحی اوپل «Brit Mark Adams» دراین‌باره گفته است:

«طراحی نسل جدید اینسیگنیا ترکیبی از خطوط جریانی و سطوح ظریف است که نسبت عالی و دقیق خطوط موجب کم ارتفاع‌تر و عریض‌تر به نظر رسیدن خودرو شده است درحالی‌که اینسیگنیا قطعاً لوکس به نظر می‌رسد. اینسیگنیای جدید یک گزینهٔ بسیار باارزش به همراه ویژگی‌هایی از خودروهای پریمیوم سطح بالا است».

زیر این بدنهٔ زیبا، طیفی از آخرین فناوری‌ها بکار رفته است که هدف آن‌ها نه‌تنها ایمن‌تر کردن اینسیگنیا که راحت‌تر کردن آن‌هم هست. اوپل در این خودرو ویژگی‌های جدید محصولات خود مانند نسل جدید چراغ‌های LED ماتریس، گرم‌کن صندلی‌های جلو و عقب، گرم‌کن شیشهٔ جلو، سیستم کمکی حفظ حرکت میان خطوط، نمایشگر سربالا و صندلی‌های منحصربه‌فرد پریمیوم را بکار برده است.

همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، کابین نسل جدید اینسیگنیا نشانه‌هایی از مدل کوچک‌تر آسترا را دارد. اما در قسمت بالای داشبورد اینسیگنیا از چرم استفاده شده و متریال داخلی آن نیز درجه‌یک هستند. صندلی‌ها ارگونومی بهتری داشته و مجهز به ماساژور، حافظه و تهویه شده‌اند. سیستم اطلاعاتی-سرگرمی خودرو هم از کارپلی اپل و اندروید اتو گوگل پشتیبانی می‌کند. سیستم هشدار ترافیک عقب که قادر به تشخیص اشیاء تا مسافت 20 متر است و کروز کنترل تطبیقی که در صورت تشخیص خطر قریب‌الوقوع به‌صورت خودکار ترمز اضطراری اتومبیل را فعال می‌کند نیز از تجهیزات ایمنی نسل دوم اوپل/واکسهال اینسیگنیا هستند.

هنوز هیچ‌گونه اطلاعات رسمی از پیشرانه‌ها و گیربکس‌های نسل جدید اینسیگنیا اعلام نشده است اما بااین‌حال تنها واکسهال اعلام کرده است که طیف گسترده‌ای از موتورهای توربوشارژ و گیربکس‌های جدید برای این خودرو ارائه خواهد شد. همچنین یک گیربکس جدید هشت سرعتهٔ اتوماتیک با کیفیت بالاتر تعویض دنده نیز برای اینسیگنیا 2017 در نظر گرفته شده است. وعده داده شده که این گیربکس جدید تعویض دنده‌ای بسیار روانی خواهد داشت که به‌سختی قابل‌تشخیص است. تا پیش از معرفی نسخهٔ پرچم‌دار و قدرتمند OPC/VXR، انتظار می‌رود بالاترین تیپ اینسیگنیا مجهز به یک پیشرانهٔ 2 لیتری بنزینی توربو با 250 اسب بخار قدرت باشد. علاوه بر این احتمالاً یک پیشرانۀ بنزینی جدید 1.5 لیتری با 165 اسب بخار قدرت و 250 نیوتن متر گشتاور به همراه یک گیربکس شش سرعتۀ دستی برای این سدان آلمانی/آمریکایی ارائه خواهد شد و طیف پیشرانه‌های آن نیز با موتورهای 1.6 و 2 لیتری توربودیزل تکمیل خواهد شد.

Bond Bug، خودروی اسپرت سه‌چرخ!

پس از جنگ جهانی دوم خصوصاً در دهه‌های 50، 60 و 70 میلادی، خودروهای سه‌چرخ در بریتانیا بسیار محبوب بودند چراکه پس از جنگ اقتصاد انگلستان بسیار ضربه خورده و مردم توان خرید بالایی نداشتند؛ بنابراین خودروهای سه‌چرخ هم قیمت کمتری نسبت به نمونه‌های چهارچرخ داشتند و هم در قوانین انگلستان در دستهٔ موتورسیکلت قرار می‌گرفتند و به همین دلیل مالیات کمتری به آن‌ها تعلق می‌گرفت. این موارد موجب محبوبیت سه‌چرخه‌ها در بریتانیا شده بود.

شرکت‌های بریتانیایی ریلاینت و باند از شرکت‌هایی بودند که در آن سال‌ها در انگلستان به تولید خودروهای سه‌چرخ می‌پرداختند. سپس در سال 1969 ریلاینت شرکت باند را خریداری کرد اما همچنان طی دههٔ 70 از نام باند برای برخی خودروها استفاده می‌کرد. ریلاینت در آن سال‌ها خودروی سه‌چرخی را بنام ریگال تولید می‌کرد که تولید آن از سال 1953 آغاز شده بود؛ بنابراین ریلاینت تصمیم گرفت بر اساس ریگال یک خودروی سه‌چرخ جدید اسپرت تولید کند. این خودرو تلاشی بود از سوی ریلاینت برای جذاب‌تر نشان دادن خودروهای سه‌چرخ و جذب جوانان به آن‌ها چراکه تا پیش از آن خودروهای سه‌چرخ به‌عنوان خودروهای ارزان‌قیمت و کسل‌کننده شناخته می‌شدند.

بنابراین پروژهٔ ساخت سه‌چرخهٔ اسپرتی بر اساس ریگال آغاز شد. ریلاینت برای این کار طراحی خودرویی جذاب و سرگرم‌کننده را بر اساس ریگال از «Tom Karen» رئیس شرکت طراحی «Ogle Design» خواست. بدین ترتیب این خودرو بر روی شاسی کوتاه شدهٔ ریگال شکل گرفت و در دیگر قطعات مکانیکی هم با ریگال اشتراک داشت؛ اما بسیاری از قسمت‌های آن مانند تعلیق جلو صرفاً برای آن طراحی شدند. ریلاینت تصمیم گرفت این خودروی سه‌چرخ جدید را با برند باند به بازار عرضه کند. بدین ترتیب این سه‌چرخهٔ اسپرت که باگ (Bug) نام گرفت در سال 1970 معرفی شد.

باند باگ خودروی بسیار کوچکی بود که تنها 2.8 متر طول داشت و از طراحی گوه‌ای شکل و جذابی سود می‌برد؛ اما یکی از شاخص‌ترین ویژگی‌های ظاهری آن، نوع درهای آن بود. چراکه در این خودرو بجای درهای معمولی از یک کاناپی استفاده شده بود که به سمت بالا باز می‌شد. پیشرانهٔ آن نیز یک واحد 700 سی‌سی چهار سیلندر متعلق به آستین 7 بود که در قسمت جلو نصب شده و قسمتی از آن تا داخل کابین ادامه پیدا کرده بود. باند باگ در سه نسخهٔ 700، 700E و 700SE ساخته می‌شد که دو مدل اول نمونه‌های ارزان‌قیمت و آخری تیپ بالا رده بود. پیشرانهٔ چهار سیلندر آن در مدل‌های ارزان‌قیمت 700 و 700E قدرتی برابر با 29 اسب بخار تولید می‌کرد اما در مدل 700SE با سر سیلندر بازطراحی شده و افزایش ضریب تراکم، قدرت آن به 31 اسب بخار افزایش یافته بود.

فِراری J50 رونمایی شد

فِراری روز 13 دسامبر (23 آذر ماه)، در جریان جشن سالگرد پنجاه سالگی حضور خود در بازار ژاپن که در مرکز ملی هنرِ توکیو برگزار شد، از مدل تولید محدود جدیدی با نام J50 پرده برداشت.

عضو جدید اصطبل مارانللو یک خودروی دو نفره، پیشرانه وسط و رودستر است که با سقف تارگا (Targa) خود مدل‌های محبوب دهه‌های هفتاد و هشتاد میلادی را به یاد بیننده می‌آورد. طراحی آن را تیم مرکز طراحی کمپانی بر عهده داشته و ساخت‌وسازش را دپارتمان پروژه‌های خاص به دست گرفته است.
نمونه موجود در مراسم رونمایی در هردو بخش بیرونی و درونی ترکیب رنگ قرمز و مشکی داشت، با این تفاوت که در بیرون قرمز خاص سه لایه و داخل اتاق چرم و آلکانتارای مشکی‌رنگ غالب بود.

نمای ظاهری کاملا جدید می‌باشد و با هدف خلق یک رودستر کم ارتفاع و به‌اصطلاح تیز طراحی شده است. با دیدن دماغه به یاد مدل کانسپ و نمونه تولیدی سرجیو (Sergio) می‌افتیم. سپر طرح تازه‌ای داشته و چراغ‌های LED به‌صورت افقی قرار گرفته‌اند. دو خروجی هوا فیبر کربنی روی کاپوت جلو خودنمایی می‌کنند. در دید جانبی، ارتفاع کم، رینگ‌های پنج پر بسیار زیبا، رکاب عریض‌تر، گلگیرهای پف‌کرده و وردی هوای طولی روی گلگیر عقب خصائصی هستند که شخصیت منحصربه‌فردی بدان می‌بخشند. یکپارچگی سقف و پنجره‌های کناری و بخش پشتی سرنشینان هارمونی فوق‌العاده‌ای را تشکیل داده است. بخش عقب نیز عضلانی و تهاجمی می‌نماید و چراغ‌های جفت در هر طرف، سپر جدید با دیفیوزر بزرگ‌تر و اسپویلر مشکی‌رنگ مجموعه‌ای بدیع خلق کرده‌اند که در هیچ جای دنیا نمی‌توان مثال دومی از آن یافت.

معرفی سدان تمام الکتریکی هزار اسبی لوسید

پس از انتشار تیزرهای متعدد سرانجام شرکت تازه تأسیس Lucid Motors، اولین محصول خود را که یک سدان لوکس تمام الکتریکی است، معرفی کرده است. این خودرو Air نام دارد. Lucid Air به‌طور مستقیم نمونهٔ دارای بیشترین برد از تسلا مدل S را هدف قرار داده است. البته Lucid با این خودرو قصد رقابت با دیگر سدان‌های لوکس بازار مانند مرسدس بنز S کلاس و ب‌ام‌و سری 7 را نه‌تنها در طراحی که در عملکرد و سطح لوکس بودن نیز دارد. قیمت این خودرو از حدود 160 هزار دلار در ایالات‌متحده آغاز می‌گردد که هرگز ارزان نیست اما وعده‌های زیادی داده است.

Lucid Air در بیرون کوچک‌تر از رقبایی چون S کلاس و سری 7 است اما در داخل به لطف پکیج هوشمند باطری‌ها و نصب آن‌ها در کف خودرو، فضایی یکسان با سدان‌های مذکور ارائه می‌کند. Lucid Air دارای دو موتور الکتریکی است که یکی چرخ‌های جلو را به حرکت درآورده و دیگری نیروی موردنیاز چرخ‌های عقب را تأمین می‌کند. مجموع نیروی تولیدی این دو موتور برابر با 1000 اسب بخار است. همچنین خریداران می‌توانند از بین پکیج باطری‌های 100 کیلووات ساعتی یا 130 کیلووات ساعتی یکی را انتخاب کنند که دومی بُردی بیش از 650 کیلومتر را با یک‌بار شارژ برای خودرو فراهم می‌کند.

مانند تسلا مدل S P100D، سدان Air هم به لطف موتورهای الکتریکی قدرتمندش، در یک خط مستقیم فوق‌العاده سریع است به‌گونه‌ای که سازنده ادعا کرده است که این خودرو تنها در 2.5 ثانیه می‌تواند از صفر به سرعت 96 کیلومتر در ساعت دست پیدا کند که با تسلا P100D یکسان است. اگرچه هنوز نسخهٔ تولیدی Air به نمایش درنیامده است اما نمونهٔ کانسپت یا پروتوتایپ آن نشان از ارائهٔ ترکیبی از طراحی بیرونی خیره‌کننده با بخش داخلی مربوط به آینده و مسحورکننده دارد.

ازجملهٔ نکات برجستهٔ بیرونی این سدان الکتریکی لوکس می‌توان به اوورهنگ جلویی کوتاه و کاپوت کوتاه و پهن به همراه چراغ‌های جلوی LED و چراغ‌های روشنایی در روز عمودی اشاره کرد. در قسمت دیگری از سدان Air شاهد یک سقف شیشه‌ای پانورامیک و شیشهٔ جلویی هستیم که تا بالای سر راننده کشیده شده و بی‌شباهت به تسلا مدل X نیست. در عقب نیز صندوق باری کوتاه و خط سقف کشیده‌ای هستیم که با هدف افزایش فضای داخلی طراحی شده است. قسمت عقبی این خودرو فرمی لیفت‌بک مانند دارد.

در داخل، Lucid اولین محصول خود را فوق‌العاده لوکس و مجلل طراحی کرده است. کابین Air شامل مجموعه‌ای از صندلی‌های پوشیده شده با چرم سفید می‌شود که توسط شیشه‌ها احاطه شده است. در جلو، شاهد یک داشبورد ساده‌گرایانه هستیم که دو صفحه‌نمایش در آن نصب شده است. یکی از این نمایشگرها به‌عنوان صفحه آمپر انجام‌وظیفه می‌کند و دیگری صفحه‌نمایشی بزرگ و مربع شکل است که در کنسول وسط نصب شده است. البته این نمایشگر درون داشبورد قرار می‌گیرد و در مواقع موردنیاز از جای خود بیرون می‌آید. همچنین برای سرنشینان عقب هم نمایشگرهایی در نظر گرفته شده است.

Lucid در نظر دارد Air را در سال 2018 به بازار عرضه کند و اعلام کرده است که 250 دستگاه اول، از نوع فول آپشن و کاملاً مجهز خواهند بود و قیمتی حدود 160 هزار دلار خواهند داشت. همچنین از هم‌اکنون امکان سفارش این خودرو با پیش‌پرداخت 25 هزار دلاری فراهم شده است. پس از عرضهٔ نسخهٔ بالا ردهٔ Air به بازار، نسخهٔ ارزان‌تری از آن هم ارائه خواهد شد. تولید این خودرو در سال 2018 در تأسیسات Lucid Motors در آریزونا آغاز خواهد شد.

نگاهی به شش خودروی برتر لیست خرید مردم در تعطیلات سال نو

من فکر می‌کنم بهترین راه برای شناختن محبوب‌ترین خودروها در لیست خرید مردم پرسش از تک‌تک آن‌ها است. ازاین‌رو، این سؤال را از حدوداً ۵۰ نفر از دوستان، همکاران و علاقه‌مندان خودرو در اروپا، آمریکا و ژاپن پرسیدم و پاسخ‌های متفاوتی دریافت کردم. از خودروهای اسپرت تا تراک‌های بزرگ و خودروهای الکتریکی، باید اعتراف کنم که برخی پاسخ‌ها مرا کاملاً شگفت‌زده کرد. کدام‌یکی از این خودروها در لیست علاقه‌مندی‌های خرید کریسمس شما قرار دارند؟

۱- تسلا مدل اس

بیایید با محبوب‌ترین خودرو این نظرسنجی شروع کنیم. به انتخاب ۱۵ نفر از سه قاره مختلف، تسلا مدل اس پرطرفدارترین خودروی این لیست است. چند سال پیش، تصور این‌که خودروهای الکتریکی مانند امروز محبوبیت بالایی خواهند داشت تقریباً غیرممکن بود.

اکنون درحالی‌که نیسان لیف هنوز هم عنوان پرفروش‌ترین خودرو الکتریکی جهان را یدک می‌کشد، این تسلا مدل اس است که توانست دید مردم نسبت به خودروهای الکتریکی را تغییر دهد. طراحی ظاهری زیبا، شتاب‌گیری فوق‌العاده، هندلینگ مشابه خودروها اسپرت و مسافت قابلی طی با یک‌بار شارژ بالای این خودرو تقریباً توانست تمامی تصورات منفی عموم مردم در مورد خودروهای الکتریکی را از بین ببرد. البته به‌جز قیمت! در حالی مدل پایه این خودرو قیمتی معادل ۶۶ هزار دلار دارد، مدلی که همه به دنبالش هستند P۱۰۰D با قیمت پایه ایی ۱۳۴۵۰۰ دلاری می‌باشد. این خودرو با داشتن صفر تا صد ۲.۵ ثانیه‌ای، آخرین نسل P۱۰۰D سریع‌ترین خودروی تولیدی در جهان لقب گرفته است. پس چه دلیلی دارد که شما نخواهید این خودرو را بخرید؟

۲- مزدا MX-۵ آر اف

این خودرو که انتخاب ۸ نفر از ژاپن و آمریکا بود، بیشتر به دلیل طراحی فوق‌العاده زیبا، سقف برقی جمع شونده، موتور ۲.۰ لیتری چابک و هندلینگ تیز خود از محبوبیت بالایی برخوردار می‌باشد. این خودرو که در تمامی بازارهای مهم جهانی عرضه شده است، درتریم دو درب رودستر خود از جذابیت و اعتبار خیابانی مدل پایه MX-۵ که عنوان خودروی سال ۲۰۱۶ را به خود اختصاص داده بود به‌خوبی استفاده کرده است. تنها دلیلی که این خودرو نتوانست آرای بیشتری را به خود اختصاص دهد، قیمت پایه بالای ۳۲۳۰۰ دلاری آن بود که حدوداً ۶۶۰۰ دلار از مدل پایه این خودرو گران‌تر می‌باشد.

۳- ولوو XC۹۰ T۸ موتور Twin Engine

به انتخاب ۷ نفر از شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی، ولوو XC۹۰ T۸ موتور دوقلو (به همان معنی پلاگین هیبریدی) یکی از بهترین خودروهای حال حاضر در بازارهای جهانی می‌باشد. با ابعاد بدنه مناسب خود، این خودرو یکی از بهترین و خوش‌دست‌ترین مدل‌های شاسی‌بلندی است که هم‌اکنون می‌توانید خریداری کنید. طراحی کابین این خودرو، بدون شوخی، نیمی یک مغازه لوکس مبلمان سوئدی و نیمی یک مغازه جواهرفروشی است. این خودرو یک دکمه استارت الماس برش، یک دسته‌دنده کریستالی و چرم اعلا در همه جای کابین خود دارد. موتور XC۹۰ T۸ به معنای واقعی کلمه شگفت‌انگیز است. یک موتور ۳۱۴ اسب بخاری ۲ لیتری بنزینی توربو و سوپرشارژ در جلو وجود دارد که چرخ‌های جلو را به حرکت درمی‌آورند، و تأمین‌کننده نیروی چرخ‌های عقب نیز یک موتور ۸۱ اسب بخاری الکتریکی می‌باشد. به‌عنوان یک شاسی‌بلند سنگین، هندلینگ این خودرو فوق‌العاده است و کیفیت سواری کم‌نظیری دارد، ولی عادت کردن به ترمزهای مولد انرژی آن کمی زمان می‌برد.

ب‌ام‌و M۲ بهترین خودرو برای خرید در سال ۲۰۱۷ به انتخاب Motor Authority

هرساله، نشریه Motor Authority بهترین، سریع‌ترین و لوکس‌ترین خودروهای موجود در دنیا را آزمایش می‌کند تا بهترین آن‌ها را به مردم معرفی کند.

امسال مدل‌های شگفت‌انگیز زیادی در بازار وجود داشتند. آکورا NSX بازگشته است، و همین‌طور آئودی R۸، و درنهایت ما این شانس را داشتیم که فورد فوکوس RS را خریداری کنیم.
کدام‌یک با توجه به بودجه شما می‌تواند بهترین انتخاب برایتان باشد؟

بهترین خودرو برای خرید در سال ۲۰۱۷ به انتخاب ما ب‌ام‌و M۲ است.

M۲ مدرکی است دال بر این‌که علیرغم شاسی بلندهای محبوب، مدل‌های پلاگین هیبریدی و مدل الکتریکی i۳، ب‌ام‌و می‌داند که چگونه باید یک خودروی ایده‌آل برای رانندگان قوی بسازد. خودرویی که التماس می‌کند تا آن را به چالش بکشید. خودرویی که مجبورتان می‌کند برای شنیدن صدای زیبای موتور شش سیلندر خطی‌اش تا حداکثر دور موتور با آن گاز بدهید.

کمپانی ب‌ام‌و مدل پایه سری ۲ خود را برای تولید M۲ در هر بخشی که به ذهنتان خطور می‌کند تغییر داده است، ولی مواردی که در بخش پرفورمنس این خودرو تأثیری ندارند در این خودرو خیلی دیده نمی‌شوند. از موارد قابل‌توجه می‌توان به عدم وجود آینه‌های M، سقف فیبر کربنی و صندلی‌های ویژه اشاره کرد. گلگیرهای برجسته، تایرهای پهن و چهار سر اگزوز همگی بدون نیاز به موارد ظاهری می‌توانند پیام این خودرو را به‌خوبی برسانند. داشبورد خودرو همانی است که در مدل‌های معمولی سری ۲ دیده‌ایم، ولی صندلی‌های اسپرت و دوخت ویژه آن‌ها مواردی هستند که نشان از پرفورمنس بودن این مدل دارند.

یک موتور شش سیلندر خطی ۳ لیتری همراه با یک توربو دوقلو ۳۶۵ اسب بخار نیرو را در اختیار چرخ‌های عقب خودرو قرار می‌دهد که به تایرهای میشلن پایلوت سوپر اسپرت مجهز شده‌اند.

ب‌ام‌و یک گیربکس دو کلاچه نیز برای این خودرو ارائه کرده، ولی من اگر جای شما بودم آن را نادیده گرفته و از تعویض دنده با M۲ لذت می‌بردم.

… و سرانجام رونمایی از لامبورگینی اونتادور S

برگرفته از نسخه‌ی سطح بالای SV بوده و در این خودرو شاهد نمای جلوی گیراتر با اسپلیتری بزرگ‌تر به منظور افزایش خنک‌کنندگی است. به علاوه سپر جلو پذیرای دو مجرای هوای کناری به منظور کمک به افزایش داون فورس شده است.

در بخش عقب لامبورگینی یک دیفیوزر شبیه مدل SV را به همراه پره‌های عمودی تدارک دیده که این قطعه نه تنها باعث کاهش درگ می‌شود بلکه باعث افزایش جریان هوا و کمک به تولید نیروی رو به پایین بیشتر می‌شود. سه خروجی جدید نیز برای سیستم اگزوز توسعه یافته‌ی این خودرو در مرکز سپر تعبیه شده است. این سیستم اگزوز نسبت به نمونه قبلی بیش از 20 درصد سبک‌تر است. بال عقب نیز بسته به سرعت خودرو و حالت انتخابی راننده می‌تواند سه موقعیت مختلف را پذیرا شود.

به لطف تمامی این بازنگری‌ها، آونتادور S در مقایسه با نسخه‌ی قبل از فیس لیفت بیش از 130 درصد نیروی رو به پایین بیشتری را در اکسل جلو تولید می‌کند. این تغییرات چشمگیر در بخش عقب نیز نتیجه‌بخش بوده و زمانی که بال عقب در بهترین موقعیت خود باشد 50 درصد نیروی رو به پایین بیشتری را تولید می‌کند. در حالت درگ پایین، داون فورس خودرو 400 درصد بیشتر می‌شود.

این خودرو حالا LP 740-4 نامیده می‌شود که به معنی استفاده از پیشرانه‌ی 12 سیلندر 6.5 لیتری تنفس طبیعی با قدرت 740 اسب بخار (40 اسب بخار بیشتر) است. این نیرو از طریق گیربکس 7 سرعته ISR به هر دو اکسل انتقال می‌یابد. البته گشتاور خودرو بدون تغییر در همان مقدار 690 نیوتون متر باقی مانده است. این نیروی اضافی از طریق بهینه سازی‌های صورت گرفته در زمان‌بندی متغیر سوپاپ و سیستم جذب متغیر به دست آمده و لامبورگینی می‌گوید حداکثر دور پیشرانه از 8350 به 8500 رسیده است.